Wendy van der Zanden

Als klein meisje van 4 jaar oud, ging Wendy naar de zwemles van de plaatselijke sportschool om daar in te vallen als haar broertje niet kon.
Door zijn ziekte vielen er regelmatig lessen uit en hier maakte ze gretig gebruik van.Wendy behaalde dan ook in een zeer korte periode haar A- en B-diploma.Hier werd eigenlijk al duidelijk dat ze een echte waterrat was. Er moest dus een vervolg komen en dat werd zwemclub OZC’57 uit Oisterwijk.In het relatief kleine clubje OZC’57 uit Oisterwijk duurde het 2 jaar voordat er werkelijk een wedstrijdzwemstertje was ontstaan.Haar broer maakte de stap naar het wedstrijdzwemmen en Wendy volgde zijn beslissing eigenlijk als vanzelfsprekend.Al snel werd duidelijk dat ze het potentieel had om een goede zwemster te worden.

In het seizoen 1997-1998 werd dit helemaal duidelijk toen Wendy al meteen naar de Brabantse- en Nederlandse kampioenschappen ging. Er zaten toen geen medaillekansen in, maar een begin was gemaakt. Toen het seizoen 1998-1999 begon werd het zwembad “de Leye” in Oisterwijk grondig verbouwd en kon er maar één zwemtraining per week verzorgd worden. Snel werd er naar een oplossing gezocht, deze werd gevonden in zwembad “de Tongelreep” te Eindhoven. Daar zat PSV-hoofdtrainer Jacco Verhaeren op de tribune en vond het beter als de 2 zwemmers naar PSV zouden komen. Later, na overleg, werd duidelijk dat de 2de trainer Eric Landa en jeugdtrainer Cees Laurijssen deze mening duidelijk deelden.Twee weken later was het zover, Wendy ging officieel over naar PSV en de gevolgen waren meteen zichtbaar. Al in de eerste wedstrijd realiseerde Wendy de beste tijd van Nederland en (nog onder de vlag van OZC’57), stond ze een ½ jaar te boek als tijd snelste.

Hierna volgden de wedstrijden zich in een razend tempo op. Had ze in het begin nog maar 1 NK limiet en telde ze nog niet mee met de medailles, nu moest ze in een keer kiezen tussen de afstanden die ze wilde zwemmen en telde ze wel degelijk mee voor het eremetaal. De NJK korte baan van 2001 in Maastricht was dan ook een wedstrijd waar ze echt scoorde. Het uiteindelijke resultaat was 7 gouden en 2 zilveren medailles. Bij deze wedstrijd werd ze ook tot toernooizwemster van het jaar gekozen.

2004, het jaar van de Europese Jeugd Kampioenschappen
Het jaar 2004 was voor Wendy het jaar die in het teken stond van de Europese Jeugd Kampioenschappen. Deze werden dit jaar gehouden in de Portugese hoofdstad Lissabon. Tijdens de Grand-prix wedstrijden was de limiet nog te ver weg, maar op de NK lange baan verzekerde ze zich met een startbewijs voor de 4x100m wisselslag. Op weg naar deze EJK had Wendy nog een tussenstop met de Nationale Selectie in Brugge. Op deze wedstrijd scherpte ze haar pr’s nog eens flink bij en pakte ze op zowel de 100m als op de 200m rugslag een startbewijs voor de EJK. De 200m rugslag mocht ze helaas niet zwemmen, omdat deze te dicht op de 4x100m wisselslag zat.
Tijdens de voorbereiding van de EJK ging de Nederlandse ploeg ook op trainingsstage naar Limerick in Ierland. Wendy had pech en werd ziek. Dit was een flinke tegenslag. Ze verloor in een paar dagen kilo’s aan gewicht en was zwak. Hoe groot de schade was, moest nog bekeken worden.
Op de eerste dag van de EJK ging het niet goed met Wendy. Het lange wachten speelde haar parten en het was erg warm. De eerste 50m gingen nog behoorlijk, maar de 2e 50m verzuurde ze totaal. Met 1.07,30 bereikte ze de 22ste plaats. Later in de week kreeg Wendy een kans om revanche te nemen met het estafetteteam. Wendy was als startzwemster op de rugslag de basis van een 7de tijd in de series. Haar tijd 1.06,34 was een PR en stukken beter als haar persoonlijke optreden. In de finale deed Wendy er nog een schepje bij, 1.06,08, een prima prestatie. Het Nederlandse estafetteteam eindigde op een zeer verdienstelijke 5de plaats.

In 2006 kreeg Wendy een andere trainer. Mandy van Rooden verliet PSV en Marcel Wouda nam het van haar over. De twee kenden elkaar nog van de EJK in 2004, waar de samenwerking erg goed verliep en dus had Wendy hier alle vertrouwen in. Ook nu leverde de samenwerking resultaten op en verbeterde ze keer op keer haar PR tijden, met grote marges. In het tweede deel van 2007, na een trainingsstage in het Italiaanse Lignano, blonk Wendy uit op alle rugafstanden en kreeg ze in het Duitse Aken de titel “Ruckenspecialiste” opgespeld. Ze verbeterde op alle afstanden haar PR-tijden. Op de 200m sloeg ze het hardst toe, 2.12,53 was een persoonlijk record van 2 seconden.
Omdat Wendy zich niet gekwalificeerd had voor de EK in Eindhoven, moest ze tijdelijk naar een andere groep. Haar planning liep totaal anders als de andere zwemmers die zich wel op de EK richtten. Onder leiding van Bibi Gulikers en Andre Cats zette Wendy haar opmars voort en schitterde weer op de NK lange baan. Met de tijden die ze hier zwom, had ze wel mogen starten op de EK, maar helaas was het net te laat. Door haar optreden werd ze weer opgenomen in de ploeg van Marcel Wouda. Bibi Gulikers werd assistent-coach en dus werd hun goede samenwerking voortgezet.

Wendy heeft intussen diverse Nederlandse titels op haar naam geschreven, zowel individueel als in estafetteverband. Ook zijn er diverse Nederlandse Records gesneuveld.