Mijn missie is niet gelukt, ik heb de Olympische Spelen van Rio niet gehaald. Maar spijt heb ik niet. Mijn stap naar Antwerpen was de beste stap die ik heb kunnen maken in mijn zwemcarrière. Het begin had beter gekund, een enkel breken is misschien niet het beste begin wat ik voor ogen had. Maar als als als… het is gebeurd en dat kun je niet meer veranderen.
Een paar maanden geleden dacht ik nog: wanneer zou ik echt klaar zijn met zwemmen? Wanneer is het genoeg geweest? Ik dacht dat ik hier nooit een antwoord op zou vinden, maar toch heb ik het nu gevonden. Ik stop met zwemmen. Nadat ik de limiet niet had gehaald voor Rio, ben ik echt goed na gaan denken. In eerste instantie wilde ik doorgaan met zwemmen tot en met de World Cups. Dat zou een mooie afsluiter zijn. Maar toen ik daarna het water in dook, was de motivatie toch even ver te zoeken. Mijn doel was weg. Dit hele jaar heeft in het teken gestaan van de Olympische Spelen en dus had het voor mij geen zin meer om te zwemmen. Ik moest andere oplossingen gaan zoeken voor de World Cups, omdat het zwembad heel de maand augustus dicht was. Plus daar kwam nog bij dat ik de World Cups zelf zou moeten betalen. Ik ging uitzoeken wat dat allemaal kostte en toen was er geen twijfel meer. Ik wilde niet meer doorgaan tot de World Cups, ik kon beter een andere wedstrijd uitzoeken om mijn carrière goed af te sluiten. Zonder druk, zonder veel kosten, gewoon genieten van een wedstrijd waarbij ik mijn favoriete afstanden nog 1 keer kon zwemmen. En op kort bad natuurlijk! Ik heb nu al anderhalf jaar geen kort bad wedstrijd meer gezwommen door mijn enkel, dus daar had ik nog wel zin in. Ik zwem de Belgische Kampioenschappen in Antwerpen eind juli op lang bad, waarbij ik ga starten op wat feestnummers. Dat betekent de 50m vrije slag, de 50m vlinderslag, de 50m rugslag en alle estafettes (ook mixed estafettes). Vervolgens zwem ik 2 augustus mijn laatste wedstrijd in Leuven (kort bad) waarin ik de 100m en de 200m wisselslag zwem.
Het zwemmen is heel mooi geweest. Ik heb aan veel internationale toernooien deelgenomen en ook veel finaleplaatsen bereikt. Ik ben trots op mijn Nederlandse Records die ik heb gezwommen en 1 in het speciaal die ik laatst nog heb gezwommen en nog steeds staat, de 400m wisselslag. In 2014 kwam ik al heel dicht in de buurt van dat record, maar daarna niet meer. Dankzij de beuktrainingen van Ronald kon ik daar afgelopen EK flink onderduiken.
Ik ben heel veel mensen ontzettend dankbaar. Natuurlijk mijn familie en vrienden die mij ontzettend hebben gesteund. Maar vooral ook Ronald Gaastra, het geweldige team achter hem en mijn fantastische ploeggenoten hier in Antwerpen. En natuurlijk mijn sponsors!! Dankzij hun kon ik alles op alles zetten om mijn Olympische ambities waar te maken. Ranomi Kromowidjojo en Kimberly Buys, voor alle uitdagingen, races en plezier die ik met jullie heb beleefd tijdens EN rondom de trainingen. Ik heb in heel mijn zwemcarrière met heel veel mensen te maken gehad, die mij gesteund hebben en ook kansen hebben gegeven, bedankt iedereen! Nu is het tijd om te gaan werken, gelukkig heb ik mijn diploma fysiotherapie op zak, dus kan ik meteen aan de slag. Ik kan nu al zeggen dat ik geen afscheid neem van het zwemmen. Wel natuurlijk als zwemster. I’ll be back!