Vanaf mijn tiende jaar zit ik al in Eindhoven bij de club PSV. Na ruim 15 jaar hier gezwommen te hebben, begint voor mij een nieuw avontuur. En jazeker, in Antwerpen! Als sporter moet je altijd kijken naar je eigen dromen en ambities. Mijn droom is om de Olympische Spelen van Rio te halen op de 200m wisselslag. Aangezien dat niet in Eindhoven lukt, heb ik een plek gevonden waar dat wel lukt! Vanaf 10 september heb ik me daarom aangesloten bij de kernploeg van BRABO in Antwerpen. Hoe is deze verandering tot stand gekomen?
In december was de estafetteploeg van de 4x200m vrije slag geselecteerd voor de Wereld Kampioenschappen in Kazan. Om daarvoor te gaan heb ik de wisselslag op een zijspoor gezet en ben ik borstcrawl gaan trainen. Bij de laatste kwalificatiewedstrijd viel mijn 200m vrije slag tegen. Ik zat wel bij het team wat uitgezonden zou worden naar de WK, maar Nederland koos ervoor om helemaal geen estafette te laten starten op deze 4x200m vrije slag. Toen ben ik na gaan denken. De afgelopen tijd ben ik erachter gekomen waar mijn plezier in het zwemmen vandaan komt, namelijk het trainen van de wisselslag. Dat is iets wat ik absoluut heb gemist in de afgelopen periode. Ik heb hierna een gesprek gevoerd met de KNZB. Mijn tijd op de 200m vrije slag was niet voldoende om in het NTC te blijven zwemmen. Omdat ik de vaste trainingspartner ben van Ranomi, mocht ik WEL in d
e groep blijven, maar alleen als trainingspartner van haar. Dus dat zou betekenen dat ik weer borstcrawl zou gaan trainen en geen wisselslag. Ik mocht inderdaad geen wisselslag trainen, omdat dat niet past bij het trainingspartner zijn van Ranomi. Ik lees in de kranten en in de media dat het de schuld is van Joop Alberda dat ik wegga uit Eindhoven. Dat is niet waar. Ik heb deze keuze zelf gemaakt, dit is mijn beslissing. Ik ben niet boos, ik ben niet verdrietig. Ik ben juist heel blij en gelukkig dat ik ergens naartoe ga waar ik mijn droom achterna kan gaan. Ik ben geen zwemster die vanaf haar 16de al mee draaide op EK’s en WK’s. Nee, ik zwom met mijn 20ste pas mijn eerste EK. Dat komt alleen maar omdat ik zoveel kansen heb gekregen om me te ontwikkelen dankzij de KNZB.
Dus vertrek ik met opgeheven hoofd uit Eindhoven, dankbaar richting de mensen die zoveel voor mij hebben betekent. Marcel Wouda bijvoorbeeld, mijn coach gedurende 6 jaar die een hele belangrijke rol heeft gespeeld in mijn zwemcarrière. Christiaan Sloof en Patrick Pearsson, dankzij hun stond ik vorig jaar in de finale op mijn eerste EK lange baan in Berlijn en werd ik 7de van Europa! Scott voor de zware krachttraining, de goede fysiotherapie begeleiding van Jan Herber en Patrick Martens en Dokter Sander Bouts. Natuurlijk mijn maatje Ranomi voor alle inspiratie, plezier en uitdagingen in en rondom het bad. Jou ga ik absoluut missen! En tenslotte ben ik Joop Alberda en Aad van Groningen zeer dankbaar. Zij hebben mij in december uit een diep dal getrokken toen het even niet goed ging met mij. Dankzij hun kan ik nu deze stap maken en mijn dromen gaan najagen. Zij zullen me steunen, OOK als ik in Antwerpen zit!